تو را من چشم در راهم

   

تو را من چشم در راهم
شباهنگام، که می گیرند در شاخ تلاجن، سایه ها رنگ سیاهی
وزان دلخستگانت راست اندوهی فراهم؛
تو را من چشم در راهم
شباهنگام، در آن دم که بر جا دره ها چون مرده ماران خفتگانند؛
در آن نوبت که بندد دست نیلوفر به پای سرو کوهی دام
گرم یاد آوری یا نه! من از یادت نمی کاهم؛
تو را من چشم در راهم

چرا هیچکس باور نکرد؟

زمانی که حافظ به ما داد هشدار دیندار ظاهرفریب

 چرا هیچکس باور نکرد

  زمانی که سعدی بگفتا :

 به نزد من آن شبرو راهزن

به از فاسق پارسا پیرهن

چرا هیچکس باور نکرد؟

زمانی که ایرج به ما گفت از شیخان بترس

چرا هیچکس باور نکرد؟

زمانی که فردوسی پاکزاد حماسی سرا گفت:

زیان کسان از پی سود خویش

بجویند و دین اندر آرند پیش

چرا هیچکس باور نکرد؟

خانه = وطن

اگر فریاد کنم میگویند دیوانه است

    اگر شکایت کنم میگویند که بیگانه است

 ندارم جایی که فریاد شکایت برآرم

     کـه این دیوانــه ی بیگانه بی خانه است

خانه = وطن

هر چه در روی تو گویند

هر چه در روی تو گویند به زیبایی هست،

وانچه در چشم تو از شوخی و رعنایی هست،

سروها دیدم و در باغ تامل کردم

قامتی نیست که چون تو به دل آرایی هست!

راست گفتی که فرج یابی اگر صبر کنی

صبر نیک است ، کسی را که توانایی هست!

هرگز از دوست شنیدی که دمی صبر کند

دوستی نیست در آن دل که شکیبایی هست!

خبر از عشق نبودست و نباشد همه عمر

هر که او را خبر از شنعت و رسوایی هست!

آن نه تنهاست که با یاد تو انسی دارد

تا نگویی که مرا طاقت تنهایی هست...

همه را دیده به رویت نگرانست ولیک

همه کس را نتوان گفت که بینایی هست

گفته بودی همه زرقند و فریبند و فسوس

سعدی آن نیست،  ولیکن چو تو فرمایی ، هست

وقتی .............

وقتی خواستم به راه عشق برم

 گفتن: گناه است

 وقتی به راستی سخن گفتم

 گفتن: دروغ است

 وقتی به ستایش رو آوردم

 گفتن:فریب است

 وقتی گریستم

گفتن: کودکانه است

 وقتی خندیدم

 گفتن: دیوانه است

 و حالا که هیچی نمی گم.............. می گن عاشقه !!!!!